Flower

8.4.2008 | 12:30

Allt á sínum stað

Ég fékk mikla trúarkend við að horfa á þáttinn um jörðina í gærkvöldi. Og ég hugsaði með mér aftur og aftur hvernig þetta stórkostlega samræmi í öllu varðandi jörðina okkar gæti verið tilviljun. Það er allt á sínum stað hjá okkur og allt miðað við að vernda líf á jörðinni. Jörðin er í hárréttri fjarlægð frá sólinni til að hitinn sé jafn. Tunglið er á réttum stað til að stilla af árstíðir og sjávarföll. Lofthjúpurinn ver jörðina fyrir sendingum utan úr geim. Júpíter tekur við stærri sendingum sem myndu annars lenda á jörðinni mun oftar. Risaeðlurnar dóu sennilega út til að spendýrin og maðurinn ættu möguleika. Og ég er örugglega að gleyma einhverju fleira sem kom fram í þessum þætti.

Tilviljuninni er eignað þetta allt saman. Tilviljunin er til upp að vissu marki en hún er ekki fær um neitt svona stórkostlegt eða markvisst. Hún er nefnilega ekki sterkt eða skapandi afl ein og sér. Það er Guð hins vegar, það get ég fullyrt eftir að hafa fundið afl hans á sjálfri mér. Þó er það ekki nema vasaútgáfa af þeim ósköpum sem gengu á þegar hann var að búa til allt þetta flókna kerfi sem heldur lífi á jörðinni gangandi. Ég er viss um að vísindamenn hafa rétt fyrir sér í einhverjum tilfellum hvernig þetta gerðist. En þeir ganga blindandi þegar kemur að afhverju.

Það er einhverja hluta vegna ekki vel séð að segja þetta skapað, og það þó að allt þetta sé svona fullkomið. Nei vísindin hafa ekki sannað tilvist Guðs og þá er hann auðvitað ekki til. Guð verður aldrei vísindalega sannaður vegna þess að hann vinnur persónulega og hver og einn verður að upplifa hann til að meðtaka hann. Það er ekkert flókið í rauninni. Vísindin eru að mörgu leiti gagnleg og þetta er stór gjöf frá Guði að mannkyn geti rannsakað allt og sjálfan sig meðtalið. En það er ekki vel séð af Guði að þau séu tekin í guðatölu sem trúarbrögð. Ég tel nú bara eðlilegt að Guð vilji láta eigna sér heiðurinn af þessu öllu þar sem hann skapaði þetta allt.

Flokkur: Trúmál og siðferði | Facebook