Föstudagurinn langi

Í dag er minnst þess besta sem Guð hefur og gat gert fyrir okkur mannfólkið. Hann setti sinn eigin son á kross til að færa hinstu fórn.

Það liggur mestu gagnrýnendum trúar á vörum hið ógeðfelda orð mannafórn um þennan táknræna atburð. Og að Guð geti ekki verið góður þegar hann drepur eina son sinn. Það er rétt ef horft er á þetta svona, nema Sonurinn var bara dáinn í þrjá daga og reis svo upp frá dauðum og er bráðlifandi enn þann dag í dag. En það þýðir lítið að reyna að segja það því að þá er manni sagt að maður trúi á skáldsögu. 

Svo eru það þessir rugludallar sem láta krossfesta sig á Filipseyjum, og ég spyr hvaða gagn það á að gera? Þó að Jesús hafi gengist undir þessar píningar fyrir okkur þýðir það ekki að við þurfum að apa það upp því að það er liðið og á að vera liðið. Það er einhver þáttur, þessi krossdýrkun kaþólikka, þeir með sína róðukrossa.

Þetta er sannarlega máttug gjöf sem okkur var færð og okkur ber að þakka hana því að hún leysir okkur undan þeim klöfum sem gyðingarnir þurftu að undirgangast til að vera með Drottni. Bæði sem Guð setti sjálfur og ekki síður öllum mannasetningunum sem var bætt við. Guð er eins og hvert annað gott foreldri sem gerir hvað sem er til bjargar börnum sínum. Þarna setti hann sjálfan sig í mannsmynd og dó, nema hann lifir og nú einnig í Jesú.

                        Gleðilega páska kæru bloggvinir og aðrir lesendur.

 

 

Athugasemdir

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 10.4.2009 kl. 12:53]

Christian Glitter by www.christianglitter.com