Náð Drottins

Það má víst margt skrifa um náð Drottins og jafnvel aftur og aftur, aldrei er góð vísa of oft kveðin. Mér datt í hug í dag að það er svo gott að hafa Guð sér við hlið í öllum aðstæðum, en auðvitað enn betra í slæmum þar sem maður hefur enga stjórn á atburðarrás eða neinu. Ekki það að ég hef ekki sjálf lent í þannig Guði sé lof, en ég á ekkert erfitt með að gera mér í hugarlund hversu léttir það væri að vita af Guði sér við hlið.

Þetta er alveg einstakt þetta persónulega samband og félag sem Guð býður okkur að eiga við sig. Því að þetta er félag þar sem við þurfum að leggja okkar að mörkum, þetta er ekki bara Guð sem hellir yfir okkur náð og við bara tökum við. Nei við verðum að sýna Guði að við viljum gefa honum stjórnina í hendur. Þetta er ekki spurning um að vinna miða í himnaríki, ég væri alveg til í að gefa það upp á bátinn og bara þjóna Guði án þess að neitt tæki við.

Drottinn segir okkur að vera ekki hreykin af spádómsgáfum og öðrum gjöfum heldur fagna því að nafn okkar er ritað á himnum. Þannig að þær hugmyndir að við séum bara að þessu til að komast til himna falla kannski svolítið um sig sjálfar af því að nafn okkar er þegar skráð þar, ekki af okkar verðleikum heldur af náð Drottins. Þetta er svo undursamlegt að hugsa um, og ég gæti bloggað endalaust um þetta atriði. En þetta dugir víst í bili.